Προς τον ευλαβή Κλήρο και τον ευσεβή λαό
της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
«Παιδίον εγεννήθη ημίν» (Ησ. 9,5)
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,
Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε.
Οι θειότατοι της Εκκλησίας Πατέρες σχολιάζοντας τη Γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού παραστατικά σημειώνουν πως με τέσσερεις
τρόπους μέσα στην Αγία Γραφή δημιουργήθηκαν άνθρωποι. Ο πρώτος είναι δια των χειρών του Θεού με τη δημιουργία του Αδάμ. Ο δεύτερος είναι η δημιουργία της Εύας από την πλευρά του Αδάμ. Ο τρίτος είναι ο κοινός τρόπος με τον οποίο γεννηθήκαμε όλοι. Τελευταίος τρόπος είναι η Γέννηση του Χριστού εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου. Ο πιο εκπληκτικός τρόπος γεννήσεως ανθρώπου είναι του Κυρίου Ιησού. Όταν πέσαμε στην αμαρτία και εκκλίναμε της οδού του Θεού, χρειάσθηκε ο ίδιος ο δημιουργός μας Κύριος να ενσαρκωθεί, για να επαναφέρει την ανθρώπινη φύση στον προορισμό της. «Έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον και εσπαργάνωσεν αυτόν και ανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι» (Λουκ. 2,7), θα μας πει ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Πάνω στο μεγάλο αυτό γεγονός, το πιο σπουδαίο που πραγματοποιήθηκε στην κτίση, το «μόνον καινόν υπό τον ήλιον», στο πιο εκπληκτικό, που ξεπερνά κάθε προσδοκία και ελπίδα, οι άγιοι Πατέρες έκαναν πολλές παρατηρήσεις. Ας δούμε μερικές.
Ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος γράφει: «Στον Παράδεισο από τον άνδρα έγινε η γυναίκα, "μήτηρ ούσα πάντων των από γης γεννηθέντων"», δηλαδή η Εύα έγινε μητέρα όλων όσων γεννήθηκαν στη γη. Στην Εκκλησία των πιστών από την γυναίκα, που είναι η Υπεραγία Θεοτόκος, γεννήθηκε ο ανήρ, Χριστός ο Θεός, απαρχή των αναγεννωμένων πνευματικώς από την πίστη προς αυτόν.
Ο ιερός Χρυσόστομος λέγει πως όλα τα γεγονότα της ζωής του Χριστού φανερώνουν πως έγινε πραγματικά άνθρωπος. Τονίζει επιγραμματικά: «Γι' αυτόν τον λόγο δεν ανέλαβε εξ αρχής τέλεια ηλικία, αλλά ανέχθηκε να συλληφθεί και να γεννηθεί και να γαλακτοτροφηθεί και να ζήσει πάνω στη γη τόσο χρόνο, ώστε το μήκος του χρόνου μαζί με όλα τα άλλα, να πιστοποιήσει "αυτό τούτο", δηλαδή την ενσάρκωσή Του».
Άλλη παρατήρηση του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: «Ο του Θεού προαιώνιος και απερίληπτος και παντοκράτωρ Λόγος και Υιός Παντοδύναμος μπορούσε πάντως και χωρίς της οικείας ενανθρωπήσεως (δηλαδή χωρίς να γίνει άνθρωπος) να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τη θνητότητα και τη δουλεία του διαβόλου, γιατί όλα μπορεί να τα κάνει με τη δύναμή του κι όλα υπόκεινται στη θεϊκή του εξουσία και όλα μπορεί να τα κάνει και σ' Αυτόν δεν υπάρχει κάτι αδύνατο, κατά τον Ιώβ..., αλλά ο αρμοδιώτερος τρόπος για τη δική μας σωτηρία και φύση και δράση του Θεού, δηλαδή ο πιο πρέπων τρόπος, αυτός είναι δια της ενανθρωπήσεως του Λόγου του Θεού». Θεράπευσε τον άνθρωπο με το να γίνει άνθρωπος. Το όμοιο με το όμοιο. Έγινε παρομοιοπρόσωπος με μας για τη σωτηρία του κόσμου. Ο διάβολος αδίκως αγάπησε την απώλεια του πλάσματος του Θεού, ενώ ο πλαστουργός δικαίως αγάπησε τη σωτηρία του πλαστουργήματος. Ο διάβολος με αδικία και δόλο πήρε τη νίκη για τον εαυτό του και δημιούργησε την πτώση του ανθρώπου, ενώ ο ελευθερωτής με δικαιοσύνη και σοφία έφερε την ήττα και το τέλος του αρχεκάκου και παράλληλα την ανακαίνιση του οικείου πλάσματος, δηλαδή του ανθρωπίνου γένους».
Ο άγιος Αμφιλόχιος επίσκοπος Ικονίου γράφει: «Ω παιδίον ουρανού παλαιότερον. Ω φάτνη, ω φάτνη συμμέτοχε των Χερουβίμ και ομότιμε των Σεραφίμ».
Από όλα αυτά που αναφέραμε καταλαβαίνουμε πως ο Χριστός είναι ο ανακαινιστής των ανθρώπων. Πριν την ενσάρκωσή Του ήμασταν βάρος της γης, ενώ μετά γίναμε αδέλφια δικά Του και παιδιά του Ουρανίου Πατέρα Του.»
Σήμερα που το ανθρώπινο πρόσωπο όλο και αμαυρώνεται από τις διάφορες πολιτικές και οικονομικές θεωρίες, που παραγνωρίζεται η πραγματικότητα πως είμαστε αδέλφια του Χριστού, που η κρίση της εποχής μας αποξενώνει τον ένα από τον άλλο, η γέννηση του Χριστού είναι σημείο αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο. Η κένωση και η ταπείνωση του Χριστού είναι παρήγορο σημάδι για τους ανθρώπους και έλεγχος για την αφιλανθρωπία των πολιτικών συστημάτων και των κοινωνικών και οικονομικών δυνάμεων. Ο άνθρωπος δεν είναι ένας οικονομικός αριθμός που αυξομειώνεται, αλλά το κέντρο της γης και της οικουμένης και προπαντός είναι η εικόνα του Θεού.
Έχοντας όλα αυτά κατά νουν ας έλθουμε αρωγοί στους ενδεείς, όπως συμπαραστάτης έγινε δικός μας με τη γέννησή Του ο Χριστός.
Ως Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας εύχομαι στον κλήρο και τον λαό, στους έχοντες κάποια δημόσια θέση και στους απλούς της κοινωνικής ζωής, στους σοφούς και σπουδαίους, αλλά και στους ανωνύμους και βιοπαλαιστές, τα παρόντα Χριστούγεννα να είναι δημιουργικά και χαρούμενα χωρίς μεγάλους πειρασμούς.
Αδελφοί, χαίρετε και υγιαίνετε.
Χριστούγεννα 2012
Προς Θεόν ευχέτης σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας ΙΩΗΛ