Οι Πόντιοι του χωριού Μεσιανού, οι συγγενείς και οι φίλοι τους την Δεύτερη μέρα του Πάσχα διατηρούν και αναβιώνουν για περισσότερα από 90 χρόνια (από την εποχή της μετοικεσίας τους), το ταφικό έθιμο που έφεραν μαζί τους από τον ιστορικό Πόντο. Εκεί το έθιμο γιορταζόταν τη δεύτερη μέρα του Πάσχα, γεγονός που φανερώνει την πίστη του ποντιακού λαού στην Χριστιανική αντίληψη για την ανάσταση των νεκρών και τον σεβασμό και την τιμή προς εκείνους, αφού τους αφιέρωναν τη δεύτερη μέρα της μεγάλης αυτής γιορτής της
Χριστιανοσύνης.
Χριστιανοσύνης.
Πλήθος Ποντίων απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, συγκεντρώνεται στο Μεσιανό για να τιμήσει και να βιώσει από κοντά το Ποντιακό αυτό έθιμο.
Αφού παρακολουθήσουν το πρωί την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος του Μεσιανού, ιερέας και ποίμνιο κατευθύνονται στο Κοιμητήριο της περιοχής. Εκεί ο καθένας πηγαίνει στον οικογενειακό τάφο. Οι νοικοκυρές στρώνουν τραπεζομάντηλα, στα οποία ακουμπούν τσουρέκια, κόκκινα αυγά, μεζέδες, ούζο και όλοι μαζί περιμένουν τον ιερέα να τελέσει τρισάγιο στα «ταφία» υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των απανταχού κεκοιμημένων Ποντίων. Οι συγγενείς συζητούν για τα κεκοιμημένα προσφιλή πρόσωπα, θυμούνται τα προτερήματά τους, τις καλοσύνες τους και ό,τι προκαλεί την αίσθηση της ζωντανής παρουσίας των νεκρών ανάμεσά τους. Γιατί η μέρα αυτή αφιερώνεται στην ανάσταση των νεκρών. Είναι μέρα χαράς και όχι πονεμένης ανάμνησης.
Στο τέλος προσφέρουν στον ιερέα και τους παρευρισκόμενους κόκκινα αυγά και τσουρέκια και όλοι μαζί ψάλλουν το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Αρχιμ. Βασίλειος Κ. (Εφημέριος Μεσιανού Γιαννιτσών)
Σημ. ΙΣΤΟΓΡΑΦΟΥ: Το έθιμο αυτό συναντάται με μικρές παραλλαγές και σε άλλες περιοχής της Ι. Μητροπόλεως, όπου υπάρχει ποντιακός πληθυσμός, όπως π.χ. στο Α΄ Κοιμητήριο των Γιαννιτσών (την δεύτερη μέρα του Πάσχα). Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι Θρακιώτες των Γιαννιτσών πηγαίνουν στα μνήματα το Μ. Σάββατο το πρωί, μετά την Θ. Λειτουργία.
