«Η διδασκαλία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού για τους Ιερείς».
Κατ᾿ αρχήν ο Σεβασμιώτατος σημείωσε ότι φέτος συμπληρώνονται 300 χρόνια από την γέννηση του Αγίου Κοσμά στο χωριό Μέγα Δένδρον της Αιτωλίας (1714-2014) και αναφέρθηκε με συντομία στον βίο και το έργο του.
Στη συνέχεια αναφερόμενος στη διδασκαλία του Αγίου για την ιερωσύνη και τους ιερείς, τόνισε ότι ξεκινούσε από την δική του προσωπική ιερατική εμπειρία και τα ιερά του βιώματα. Ο Άγιος Κοσμάς τόνιζε το μεγαλείο της ιερωσύνης διδάσκοντας ότι ο ιερεύς είναι ανώτερος από την Αγία Τράπεζα και ζητούσε από τον ιερέα καθαρότητα ψυχής και σώματος. «Όστις θέλει να γίνει ιερεύς, πρέπει να είναι καθαρός ως άγγελος», έλεγε, ακολουθώντας την προγενέστερη πατερική διδασκαλία. Αυτή η καθαρότητα είναι η ελευθερία από τα πάθη της ψυχής και τους σώματος και η πλήρης αφοσίωση στον Θεό σύμφωνα με την διδασκαλία της Καινής Διαθήκης. Αντίθετα, όταν ο ιερεύς είναι υπόδουλος στα πάθη του αντί να ωφελεί, σκανδαλίζει τους αδελφούς του.
Ο Άγιος θεωρούσε απαραίτητη την τήρηση των Ιερών Κανόνων για την είσοδο στην ιερωσύνη, όπως επίσης και την σεμνοπρέπεια και την ιεροπρέπεια των κληρικών. Ζητούσε ακόμη από τους ιερείς να έχουν ορθόδοξο φρόνημα, να γνωρίζουν την Ορθόδοξη πίστη και να την ομολογούν ανόθευτη. Εξήρε μάλιστα την ανάγκη μορφώσεως των κληρικών προκειμένου να κηρύττουν απρόσκοπτα το Ευαγγέλιο και την ανάγκη συναίσθησης της μεγάλης ευθύνης για το ποίμνιό τους και του ιεραποστολικού ζήλου, από τον οποίον πρωτίστως εμφορείτο ο ίδιος. Ιδιαίτερη μνεία έκανε ο Άγιος και στην ευλαβή και άρτια τέλεση των ιερών ακολουθιών.
Ο Άγιος θεωρούσε απαραίτητη την τήρηση των Ιερών Κανόνων για την είσοδο στην ιερωσύνη, όπως επίσης και την σεμνοπρέπεια και την ιεροπρέπεια των κληρικών. Ζητούσε ακόμη από τους ιερείς να έχουν ορθόδοξο φρόνημα, να γνωρίζουν την Ορθόδοξη πίστη και να την ομολογούν ανόθευτη. Εξήρε μάλιστα την ανάγκη μορφώσεως των κληρικών προκειμένου να κηρύττουν απρόσκοπτα το Ευαγγέλιο και την ανάγκη συναίσθησης της μεγάλης ευθύνης για το ποίμνιό τους και του ιεραποστολικού ζήλου, από τον οποίον πρωτίστως εμφορείτο ο ίδιος. Ιδιαίτερη μνεία έκανε ο Άγιος και στην ευλαβή και άρτια τέλεση των ιερών ακολουθιών.
Με βάση τα παραπάνω ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε την σπουδαιότητα για τους σύγχρονους κληρικούς της συνέπειας του βίου και γενικά της ιεροπρεπούς και σεμνοπρεπούς παρουσίας εντός και εκτός του ιερού ναού. Τόνισε ακόμη την μεγάλη ανάγκη κατήχησης του λαού μας σήμερα εξαιτίας της φοβερής άγνοιας που διαπιστώνεται.
Ο Άγιος Κοσμάς αγαπούσε τον Θεό και τον συνάνθρωπό του. «Προτιμώ να χαθώ εγώ, για να σωθούν οι αδελφοί μου», έλεγε. «Πώς θα ήταν η Εκκλησία μας»; «Πώς θα ήταν οι αδελφοί μας»; αναρωτήθηκε ο Σεβασμιώτατος, αν αυτό το έλεγαν οι κληρικοί σήμερα;
Ο Άγιος Κοσμάς αγαπούσε τον Θεό και τον συνάνθρωπό του. «Προτιμώ να χαθώ εγώ, για να σωθούν οι αδελφοί μου», έλεγε. «Πώς θα ήταν η Εκκλησία μας»; «Πώς θα ήταν οι αδελφοί μας»; αναρωτήθηκε ο Σεβασμιώτατος, αν αυτό το έλεγαν οι κληρικοί σήμερα;
Την εισήγηση ακολούθησε συζήτηση με το ακροατήριο, ενώ ο Ποιμενάρχης της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης ευχαρίστησε θερμά τον Σεβ. Μητροπολίτη Αιτωλίας για την παρουσία του στην Ιερά Μητρόπολη και την εποικοδομητική διδαχή του.
