Την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016 πραγματοποιήθηκε η 2η Ιερατική Σύναξη του Εκκλησιαστικού έτους στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας.
Εισηγητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Καραγεώργος, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Το χάρισμα της ιερωσύνης και η αναζωπύρωσή του».
Κατά την εισήγησή του ο π. Επιφάνιος υπογράμμισε ότι η ιερωσύνη ως
δώρημα τέλειον δεν διαχωρίζεται από τον ιερέα, ακόμη και όταν αυτός την φέρει αναξίως. Παρατήρησε ακόμη ότι δεν υπάρχουν συνταγές καλής ιερατικής διακονίας, ούτε αλάθητοι ιερείς και παρουσίασε πέντε βασικούς άξονες για την άρτια ιερατική διακονία:
Ακολούθησε συζήτηση ενώ ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη και ευχαρίστησε τον π. Επιφάνιο για την άριστη ανάπτυξη του θέματός του.
Στο δεύτερο μέρος της Συνάξεως ο Σεβασμιώτατος ενημέρωσε τους κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως για τρέχοντα πνευματικά και διοικητικά θέματα.
Εισηγητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Καραγεώργος, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Το χάρισμα της ιερωσύνης και η αναζωπύρωσή του».
Κατά την εισήγησή του ο π. Επιφάνιος υπογράμμισε ότι η ιερωσύνη ως
δώρημα τέλειον δεν διαχωρίζεται από τον ιερέα, ακόμη και όταν αυτός την φέρει αναξίως. Παρατήρησε ακόμη ότι δεν υπάρχουν συνταγές καλής ιερατικής διακονίας, ούτε αλάθητοι ιερείς και παρουσίασε πέντε βασικούς άξονες για την άρτια ιερατική διακονία:
1. Την καλή πνευματική κατάσταση του ιερέως, η οποία εξαρτάται από τον προσωπικό του πνευματικό αγώνα, την μετοχή στην χάρη του Θεού και την συνεχή αυτοεξέταση με την βοήθεια πνευματικού πατρός.Ο ομιλητής ολοκλήρωσε την εισήγησή του τονίζοντας ότι η ιερατική διακονία είναι ωραία παρά τις αναπόφευκτες αντιξοότητες. Χρειάζεται όμως θάρρος, νήψη, άσκηση και οπωσδήποτε η ενίσχυση της παντοδυνάμου χάριτος του Θεού.
2. Την λειτουργική ζωή, η οποία είναι το πρωταρχικό έργο του ιερέως αφού κατά το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας έλαβε την ιερωσύνη. Η τέλεση της θείας λατρείας από τον ιερέα δεν αποτελεί καθήκον αλλά δικαίωμα και προνόμιο ειρήνης και χάριτος όχι μόνον για τον ίδιο αλλά και για όλο το ποίμνιό του.
3. Το κήρυγμα, που είναι αναπόσπαστο από την θεία λατρεία και απαραίτητο στην ποιμαντική διακονία. Το ήθος του κηρύττοντος, η επαρκής προετοιμασία του, η κατάλληλη γλώσσα, η προσαρμογή του λόγου στο ακροατήριο και η σύνδεσή του με την θεολογία της Εκκλησίας αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις προκειμένου το κήρυγμα να προσφέρει παρηγοριά, ελπίδα και φωτισμό.
4. Την Εκκλησιολογική συνείδηση, δηλαδή την σύνδεση του ιερέως με την Παράδοση της Εκκλησίας, τον Επίσκοπο, τους συμπρεσβυτέρους του αλλά και τον λαό.
5. Την οικογενειακή ζωή του ιερέως, η οποία θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από την ηρεμία. Χρειάζεται ισορροπία μεταξύ ενορίας και οικογένειας, ενώ ο ιερέας θα πρέπει να παραμένει ιερέας και μέσα στο σπίτι του· οι πρώτοι πιστοί που πρέπει να εμπνεύσει είναι τα μέλη της ίδιας του της οικογένειας.
Ακολούθησε συζήτηση ενώ ο Σεβασμιώτατος συνεχάρη και ευχαρίστησε τον π. Επιφάνιο για την άριστη ανάπτυξη του θέματός του.
Στο δεύτερο μέρος της Συνάξεως ο Σεβασμιώτατος ενημέρωσε τους κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως για τρέχοντα πνευματικά και διοικητικά θέματα.