Σε κλίμα βαθιάς συγκινήσεως και κατανύξεως πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017 η εξόδιος ακολουθία και η ταφή του μακαριστού Πρωτοπρεσβυτέρου Χριστοδούλου Παπαχριστοδούλου. Ο π. Χριστόδουλος εκοιμήθη σε ηλικία 43 ετών. Ήταν γόνος ιερατικής οικογένειας, έγγαμος και πατέρας πέντε τέκνων. Κατείχε το πτυχίο της Θεολογίας και διετέλεσε προϊστάμενος του Ι. Καθεδρικού Ναού Αγίας Σκέπης Εδέσσης και διευθυντής του Κηροπλαστείου της Ι. Μητροπόλεως.
Την Κυριακή το πρωί το σκήνωμά του μεταφέρθηκε στο Ιερό Παρεκκλήσιο των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Εδέσσης (Βαρόσι), όπου στις 8.30 ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ τέλεσε την Θεία Λειτουργία. Από τις 11.00 και μέχρι την έναρξη της εξοδίου ακολουθίας το σκήνωμα του μακαριστού βρισκόταν στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίας Σκέπης Εδέσσης προκειμένου να δοθεί ο τελευταίος ασπασμός από τον κόσμο που συνέρρευσε στον ιερό ναό, όπου διακόνησε. Πολλοί κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως και εκτός αυτής τέλεσαν νεκρώσιμο τρισάγιο ενώπιον του κεκοιμημένου και μετείχαν στην ανάγνωση του ιερού ευαγγελίου σύμφωνα την εκκλησιαστική τάξη.
Η εξόδιος ακολουθία άρχισε στις 17.00 με την συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Βεροίας κ. Παντελεήμονος, Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου, Καστορίας κ. Σεραφείμ, Κοζάνης κ. Παύλου, Κίτρους κ. Γεωργίου και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνου. Ο ποιμενάρχης της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης και πνευματικός πατέρας του εκλειπόντος κ. Ιωήλ παρέστη πλησίον του κεκοιμημένου και της οικογενείας του. Στην εξόδιο ακολουθία μετείχαν επίσης πολυάριθμοι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης καθώς και κληρικοί άλλων Μητροπόλεων, ενώ τις τοπικές αρχές εκπροσώπησαν ο Δήμαρχος Εδέσσης κ. Δ. Γιάννου και οι βουλευτές Πέλλας και πρώην υπουργοί κ. Γ. Καρασμάνης και κα Θ. Τζάκρη.
Κατά το πέρας της εξοδίου ακολουθίας ομίλησε εκ μέρους των παρισταμένων αρχιερέων ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος τονίζοντας ότι ο μακαριστός υπήρξε δώρο πολύτιμο του Θεού στην οικογένειά του και στην τοπική Εκκλησία, το οποίο κατά την έξοδό του από αυτήν την ζωή αντιπροσφέρεται εκ μέρους όλων στον Δωρεοδότη και Δημιουργό των πάντων Θεό. Αυτή η αντάξια προσφορά αλλά και παράλληλα οδυνηρή στέρηση, ιδιαίτερα για τους συγγενείς και τους οικείους, μας οδηγεί σε ένα έντονο βίωμα χαρμολύπης, χαρακτηριστικό της αληθινής ορθόδοξης πνευματικής ζωής. Ολοκληρώνοντας τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε ο μακαριστός να λειτουργεί στο ουράνιο θυσιαστήριο και να αγάλλεται εν κόλποις Αβραάμ και εν σκηναίς δικαίων.
Στη συνέχεια, εκ μέρους του Σεβ. Μητροπολίτου Εδέσσης κ. Ιωήλ ο ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Αρχιμ. Παντελεήμων Καραλάζος ανέγνωσε επικήδειο, κατά τον οποίον επισήμανε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Από την μια μεριά θλιβόμαστε για την απουσία του [του π. Χριστοδούλου], και ιδιαίτερα όσοι τον έζησαν από πολύ κοντά, οι στενοί συγγενείς του, ο πνευματικός του πατήρ και ποιμενάρχης μας, καθώς και όλοι οι φίλοι του, αλλά και όλος ο λαός της Έδεσσας και πλήθος άλλων κληρικών και λαικών από κοντινά μέρη και από μακρινά. Διότι όπως πολύ ωραία σημειώνει η Γραφή, «δίκαιος αποθανών έλιπε μετάμελον» (Παρ. 11,3)· δηλαδή ο σωστός και ενάρετος άνθρωπος, όταν πεθαίνει, αφήνει πίσω του λύπη για την στέρησή του. Διότι ο ενάρετος άνθρωπος είναι «επίστροφος» των ανθρώπων· δηλαδή με την αγάπη του και την καλοσύνη του κάνει τους άλλους να στρέφονται προς αυτόν και να τον πλησιάζουν, όπως ο ισχυρός μαγνήτης τα μέταλλα. Από την άλλη δοξάζουμε τον Θεό και τον ευχαριστούμε, επειδή μία ακόμη ψυχή νίκησε τον παρόντα απατηλό κόσμο και εισήλθε με χαρά στον παράδεισο του Θεού και προγεύεται τα της αιωνίου βασιλείας. Έχουμε αυτή την πεποίθηση για τον πατέρα Χριστόδουλο για πολλούς λόγους. Πρώτα πρώτα για τις πολλές αρετές του και τον φιλόχριστο βίο του. Από μικρό παιδί ήταν μέσα στην Εκκλησία. Δεν έλειπε ποτέ από τις ακολουθίες της Εκκλησίας, εξομολογούνταν τακτικά και αγωνιζόταν φιλότιμα να διαμορφώσει την ζωή του σύμφωνα με τις εντολές του Ευαγγελίου. Στον πνευματικό και επίσκοπό του έκανε υποδειγματική υπακοή. Τους ευλαβέστατους γονείς του τους τιμούσε και τους ανέπαυε. Ήταν φιλόστοργος σύζυγος και πατέρας γεμάτος αγάπη προς τα τέκνα του, τα οποία παιδαγωγούσε εν Χριστώ με πολλή διάκριση. Γνώριζε να δημιουργεί άριστες και μόνιμες φιλίες, όντας άνθρωπος πρόσχαρος, τίμιος, σταθερός, σοβαρός και συνεπής στα λόγια και τα έργα του. Έδωσε όλο τον εαυτό του στον Χριστό με το να θέσει τον εαυτό του υπό τον ζυγό της ιεροσύνης. Ήταν άριστος λειτουργός των θείων μυστηρίων, ενώ παράλληλα με το κατηχητικό του έργο αθόρυβα και μεθοδικά πολλές ψυχές καθοδήγησε προς τον Χριστό... Εκείνο που επισφράγισε την σύντομη ανθρωπίνως ζωή του, αλλά ενώπιον του Θεού ευάρεστη και πολυετή, ήταν η μαρτυρική και πολυχρόνια ασθένειά του. Σε αυτήν έδειξε όλη την χριστιανοπρέπειά του. Δεν γόγγυσε καθόλου. Αντίθετα ζούσε συνεχώς μέσα στην δοξολογία προς τον Θεό και την προσευχή.» Και κατέληξε: «...μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε όλοι όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε από κοντά τον μακαριστό πατέρα Χριστόδουλο, ότι έζησε για τον Χριστό, μαρτύρησε για τον Χριστό και πορεύθηκε στον Χριστό, την Χώρα των ζώντων, όπου αγάλλονται ακαταπαύστως όλοι οι άγιοι και οι δίκαιοι. Ας εύχεται και αυτός από τον ουρανό ώστε και τα δικά μας τέλη να είναι χριστιανικά και ανεπαίσχυντα ενώπιον του φοβερού βήματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αμήν.»
Την Κυριακή το πρωί το σκήνωμά του μεταφέρθηκε στο Ιερό Παρεκκλήσιο των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Εδέσσης (Βαρόσι), όπου στις 8.30 ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ τέλεσε την Θεία Λειτουργία. Από τις 11.00 και μέχρι την έναρξη της εξοδίου ακολουθίας το σκήνωμα του μακαριστού βρισκόταν στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίας Σκέπης Εδέσσης προκειμένου να δοθεί ο τελευταίος ασπασμός από τον κόσμο που συνέρρευσε στον ιερό ναό, όπου διακόνησε. Πολλοί κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως και εκτός αυτής τέλεσαν νεκρώσιμο τρισάγιο ενώπιον του κεκοιμημένου και μετείχαν στην ανάγνωση του ιερού ευαγγελίου σύμφωνα την εκκλησιαστική τάξη.
Η εξόδιος ακολουθία άρχισε στις 17.00 με την συμμετοχή των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Βεροίας κ. Παντελεήμονος, Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου, Καστορίας κ. Σεραφείμ, Κοζάνης κ. Παύλου, Κίτρους κ. Γεωργίου και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνου. Ο ποιμενάρχης της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης και πνευματικός πατέρας του εκλειπόντος κ. Ιωήλ παρέστη πλησίον του κεκοιμημένου και της οικογενείας του. Στην εξόδιο ακολουθία μετείχαν επίσης πολυάριθμοι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης καθώς και κληρικοί άλλων Μητροπόλεων, ενώ τις τοπικές αρχές εκπροσώπησαν ο Δήμαρχος Εδέσσης κ. Δ. Γιάννου και οι βουλευτές Πέλλας και πρώην υπουργοί κ. Γ. Καρασμάνης και κα Θ. Τζάκρη.
Κατά το πέρας της εξοδίου ακολουθίας ομίλησε εκ μέρους των παρισταμένων αρχιερέων ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος τονίζοντας ότι ο μακαριστός υπήρξε δώρο πολύτιμο του Θεού στην οικογένειά του και στην τοπική Εκκλησία, το οποίο κατά την έξοδό του από αυτήν την ζωή αντιπροσφέρεται εκ μέρους όλων στον Δωρεοδότη και Δημιουργό των πάντων Θεό. Αυτή η αντάξια προσφορά αλλά και παράλληλα οδυνηρή στέρηση, ιδιαίτερα για τους συγγενείς και τους οικείους, μας οδηγεί σε ένα έντονο βίωμα χαρμολύπης, χαρακτηριστικό της αληθινής ορθόδοξης πνευματικής ζωής. Ολοκληρώνοντας τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε ο μακαριστός να λειτουργεί στο ουράνιο θυσιαστήριο και να αγάλλεται εν κόλποις Αβραάμ και εν σκηναίς δικαίων.
Στη συνέχεια, εκ μέρους του Σεβ. Μητροπολίτου Εδέσσης κ. Ιωήλ ο ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Αρχιμ. Παντελεήμων Καραλάζος ανέγνωσε επικήδειο, κατά τον οποίον επισήμανε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Από την μια μεριά θλιβόμαστε για την απουσία του [του π. Χριστοδούλου], και ιδιαίτερα όσοι τον έζησαν από πολύ κοντά, οι στενοί συγγενείς του, ο πνευματικός του πατήρ και ποιμενάρχης μας, καθώς και όλοι οι φίλοι του, αλλά και όλος ο λαός της Έδεσσας και πλήθος άλλων κληρικών και λαικών από κοντινά μέρη και από μακρινά. Διότι όπως πολύ ωραία σημειώνει η Γραφή, «δίκαιος αποθανών έλιπε μετάμελον» (Παρ. 11,3)· δηλαδή ο σωστός και ενάρετος άνθρωπος, όταν πεθαίνει, αφήνει πίσω του λύπη για την στέρησή του. Διότι ο ενάρετος άνθρωπος είναι «επίστροφος» των ανθρώπων· δηλαδή με την αγάπη του και την καλοσύνη του κάνει τους άλλους να στρέφονται προς αυτόν και να τον πλησιάζουν, όπως ο ισχυρός μαγνήτης τα μέταλλα. Από την άλλη δοξάζουμε τον Θεό και τον ευχαριστούμε, επειδή μία ακόμη ψυχή νίκησε τον παρόντα απατηλό κόσμο και εισήλθε με χαρά στον παράδεισο του Θεού και προγεύεται τα της αιωνίου βασιλείας. Έχουμε αυτή την πεποίθηση για τον πατέρα Χριστόδουλο για πολλούς λόγους. Πρώτα πρώτα για τις πολλές αρετές του και τον φιλόχριστο βίο του. Από μικρό παιδί ήταν μέσα στην Εκκλησία. Δεν έλειπε ποτέ από τις ακολουθίες της Εκκλησίας, εξομολογούνταν τακτικά και αγωνιζόταν φιλότιμα να διαμορφώσει την ζωή του σύμφωνα με τις εντολές του Ευαγγελίου. Στον πνευματικό και επίσκοπό του έκανε υποδειγματική υπακοή. Τους ευλαβέστατους γονείς του τους τιμούσε και τους ανέπαυε. Ήταν φιλόστοργος σύζυγος και πατέρας γεμάτος αγάπη προς τα τέκνα του, τα οποία παιδαγωγούσε εν Χριστώ με πολλή διάκριση. Γνώριζε να δημιουργεί άριστες και μόνιμες φιλίες, όντας άνθρωπος πρόσχαρος, τίμιος, σταθερός, σοβαρός και συνεπής στα λόγια και τα έργα του. Έδωσε όλο τον εαυτό του στον Χριστό με το να θέσει τον εαυτό του υπό τον ζυγό της ιεροσύνης. Ήταν άριστος λειτουργός των θείων μυστηρίων, ενώ παράλληλα με το κατηχητικό του έργο αθόρυβα και μεθοδικά πολλές ψυχές καθοδήγησε προς τον Χριστό... Εκείνο που επισφράγισε την σύντομη ανθρωπίνως ζωή του, αλλά ενώπιον του Θεού ευάρεστη και πολυετή, ήταν η μαρτυρική και πολυχρόνια ασθένειά του. Σε αυτήν έδειξε όλη την χριστιανοπρέπειά του. Δεν γόγγυσε καθόλου. Αντίθετα ζούσε συνεχώς μέσα στην δοξολογία προς τον Θεό και την προσευχή.» Και κατέληξε: «...μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε όλοι όσοι γνωρίσαμε και ζήσαμε από κοντά τον μακαριστό πατέρα Χριστόδουλο, ότι έζησε για τον Χριστό, μαρτύρησε για τον Χριστό και πορεύθηκε στον Χριστό, την Χώρα των ζώντων, όπου αγάλλονται ακαταπαύστως όλοι οι άγιοι και οι δίκαιοι. Ας εύχεται και αυτός από τον ουρανό ώστε και τα δικά μας τέλη να είναι χριστιανικά και ανεπαίσχυντα ενώπιον του φοβερού βήματος του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αμήν.»
Την ακολουθία της ταφής τέλεσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης στο Κοιμητήριο της Έδεσσας εν μέσω πολλών κληρικών και πλήθους λαού, οι οποίοι και έψαλλαν ως τελευταίο αποχαιρετισμό τα αναστάσιμα απολυτίκια «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον» και «Χριστός Ανέστη».
Χριστοδούλου του ευλαβεστάτου πρεσβυτέρου αιωνία η μνήμη!
Πρωτοπρ. Χριστόδουλος Παπαχριστοδούλου |