Την Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018 πραγματοποιήθηκε η 7η Ιερατική Σύναξη όλων των κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως στην Έδεσσα.
Προσκεκλημένος εισηγητής ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Ο άγιος Ιάκωβος ως οδηγός στον ιερατικό βίο».
Κατά την έναρξη της εισηγήσεώς του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην σύνθεση της ακολουθίας του οσίου Ιακώβου του νέου, καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, από τον Σεβ. Μητροπολίτη Εδέσσης κ. Ιωήλ, ο οποίος και προσέφερε τα πνευματικά δικαιώματά της στην Ιερά Μονή, και τον ευχαρίστησε. Στην συνέχεια παρουσίασε το ιερό πρόσωπο του Οσίου, ως υπόδειγμα ιερέως.
Ο άγιος Ιάκωβος είχε βαθιά αγάπη προς τον Θεό και ευσέβεια, την οποία διδάχθηκε από τους πιστούς γονείς του. Από την παιδική του ηλικία φρόντιζε τα παρεκκλήσια της ενορίας του και προσευχόταν εκεί, με αποτέλεσμα να δεχθεί θείες επισκέψεις και να επικοινωνεί με τους αγίους και τον Θεό με θαυμαστή απλότητα. Αυτό συνέχισε σε όλη την ζωή του. Τα προβλήματα της καθημερινότητας, όσο σοβαρά και αν ήταν τα ανέθετε όλα με την ίδια απλότητα στον Θεό και ελάμβανε την λύση. Επιζητούσε διαρκώς την ησυχία και την προσευχή. Αγρυπνούσε και λειτουργούσε καθημερινά. Τελούσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας με μεγάλη εσωτερική και εξωτερική ευλάβεια. Συμβούλευε μάλιστα η στάση του ιερέως ενώπιον της Αγίας Τραπέζης να είναι ιδιαίτερα προσεκτική. Ο Θεός μάλιστα τον αξίωσε να βλέπει αγγέλους να παρίστανται κατά την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας.
Είχε όμως μεγάλη αγάπη και προς τους ανθρώπους. Μνημόνευε πλήθος ονομάτων κατά την Θεία Λειτουργία και προσευχόταν θερμά για όλους όσους ζητούσαν την βοήθειά του. Απαντούσε προσωπικά στις επιστολές που ελάμβανε δίνοντας πίστη και ελπίδα. Εξομολογούσε πολλές ώρες καθημερινά, ενώ φρόντιζε ιδιαίτερα την φιλοξενία και την φιλανθρωπία προσφέροντας άμεσα και χωρίς καν να μετρά τα ποσά που του εμπιστεύονταν οι πολλοί δωρητές της μονής. Για την μεγάλη του αγάπη ο Θεός του έδωσε το χάρισμα της διοράσεως -ο Όσιος το αξιοποιούσε για να βοηθά τους εξομολογουμένους- και συχνά επενέβαινε πολλαπλασιάζοντας με θαυμαστό τρόπο τα τρόφιμα, τα οποία ο ελεήμων πατήρ διένειμε συνεχώς και αφειδώς. Μάλιστα την τελευταία του πνοή την άφησε στο εξομολογητήριο, ενώ ακόμη και την ημέρα εκείνη της κοιμήσεώς του είχε φροντίσει να αποστείλει οικονομική ενίσχυση για το φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως. Το άγιο Ιάκωβο διέκρινε η υποδειγματική υπακοή, η υπομονή και η μεγάλη ταπείνωση. Ο Θεός βέβαια τον εδόξασε κατά την έξοδό του και κατά την εξόδιο ακολουθία του, την οποία μάλιστα ο ίδιος προείδε και με χαριέστατο τρόπο περιέγραψε. Όπως τόνισε ο Σεβασμιώτατος κατά το πέρας της ομιλίας του, ο όσιος Ιάκωβος τονώνει την ελπίδα μας και θυμίζει σε όλους μας τον προορισμό μας.
Ακολούθησε συζήτηση με το ακροατήριο, στην οποία έλαβε μέρος και ο ποιμενάρχης της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης κ. Ιωήλ, ο οποίος και ευχαρίστησε τον εισηγητή για την βιωματική και διδακτική παρουσίαση του οσίου Ιακώβου του εν Ευβοία ως οδηγού στον ιερατικό βίο για όλους τους κληρικούς.
Προσκεκλημένος εισηγητής ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Ο άγιος Ιάκωβος ως οδηγός στον ιερατικό βίο».
Κατά την έναρξη της εισηγήσεώς του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην σύνθεση της ακολουθίας του οσίου Ιακώβου του νέου, καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία, από τον Σεβ. Μητροπολίτη Εδέσσης κ. Ιωήλ, ο οποίος και προσέφερε τα πνευματικά δικαιώματά της στην Ιερά Μονή, και τον ευχαρίστησε. Στην συνέχεια παρουσίασε το ιερό πρόσωπο του Οσίου, ως υπόδειγμα ιερέως.
Ο άγιος Ιάκωβος είχε βαθιά αγάπη προς τον Θεό και ευσέβεια, την οποία διδάχθηκε από τους πιστούς γονείς του. Από την παιδική του ηλικία φρόντιζε τα παρεκκλήσια της ενορίας του και προσευχόταν εκεί, με αποτέλεσμα να δεχθεί θείες επισκέψεις και να επικοινωνεί με τους αγίους και τον Θεό με θαυμαστή απλότητα. Αυτό συνέχισε σε όλη την ζωή του. Τα προβλήματα της καθημερινότητας, όσο σοβαρά και αν ήταν τα ανέθετε όλα με την ίδια απλότητα στον Θεό και ελάμβανε την λύση. Επιζητούσε διαρκώς την ησυχία και την προσευχή. Αγρυπνούσε και λειτουργούσε καθημερινά. Τελούσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας με μεγάλη εσωτερική και εξωτερική ευλάβεια. Συμβούλευε μάλιστα η στάση του ιερέως ενώπιον της Αγίας Τραπέζης να είναι ιδιαίτερα προσεκτική. Ο Θεός μάλιστα τον αξίωσε να βλέπει αγγέλους να παρίστανται κατά την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας.
Είχε όμως μεγάλη αγάπη και προς τους ανθρώπους. Μνημόνευε πλήθος ονομάτων κατά την Θεία Λειτουργία και προσευχόταν θερμά για όλους όσους ζητούσαν την βοήθειά του. Απαντούσε προσωπικά στις επιστολές που ελάμβανε δίνοντας πίστη και ελπίδα. Εξομολογούσε πολλές ώρες καθημερινά, ενώ φρόντιζε ιδιαίτερα την φιλοξενία και την φιλανθρωπία προσφέροντας άμεσα και χωρίς καν να μετρά τα ποσά που του εμπιστεύονταν οι πολλοί δωρητές της μονής. Για την μεγάλη του αγάπη ο Θεός του έδωσε το χάρισμα της διοράσεως -ο Όσιος το αξιοποιούσε για να βοηθά τους εξομολογουμένους- και συχνά επενέβαινε πολλαπλασιάζοντας με θαυμαστό τρόπο τα τρόφιμα, τα οποία ο ελεήμων πατήρ διένειμε συνεχώς και αφειδώς. Μάλιστα την τελευταία του πνοή την άφησε στο εξομολογητήριο, ενώ ακόμη και την ημέρα εκείνη της κοιμήσεώς του είχε φροντίσει να αποστείλει οικονομική ενίσχυση για το φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως. Το άγιο Ιάκωβο διέκρινε η υποδειγματική υπακοή, η υπομονή και η μεγάλη ταπείνωση. Ο Θεός βέβαια τον εδόξασε κατά την έξοδό του και κατά την εξόδιο ακολουθία του, την οποία μάλιστα ο ίδιος προείδε και με χαριέστατο τρόπο περιέγραψε. Όπως τόνισε ο Σεβασμιώτατος κατά το πέρας της ομιλίας του, ο όσιος Ιάκωβος τονώνει την ελπίδα μας και θυμίζει σε όλους μας τον προορισμό μας.
Ακολούθησε συζήτηση με το ακροατήριο, στην οποία έλαβε μέρος και ο ποιμενάρχης της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης κ. Ιωήλ, ο οποίος και ευχαρίστησε τον εισηγητή για την βιωματική και διδακτική παρουσίαση του οσίου Ιακώβου του εν Ευβοία ως οδηγού στον ιερατικό βίο για όλους τους κληρικούς.