Το σπήλαιο της ελπίδας, το σπήλαιο της άκρας συγκατάβασης του Θεού. Το σπήλαιο που χώρισε την Ιστορία σε προ Χριστού και μετά Χριστόν, αποτελεί για όλους τους ανθρώπους αρχή και αιτία της σωτηρίας.
Η φάτνη της Βηθλεέμ χώρεσε Εκείνον που δεν χωράει πουθενά: «Παράδοξον Μυστήριον, οἰκονομεῖται σήμερον!»
Οι υμνογράφοι θα ψάλουν: «Βηθλεὲμ ἑτοιμάζου· εὐτρεπιζέσθω ἡ φάτνη· τὸ Σπήλαιον δεχέσθω, ἡ ἀλήθεια ἦλθεν· ἡ σκιὰ παρέδραμε…», «Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ὅτι ὤφθης ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος δι’ ἡμᾶς; ἕκαστον γὰρ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων, τὴν εὐχαριστίαν σοι προσάγει· οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον, οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα, οἱ Μάγοι τὰ δῶρα, οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα, ἡ γῆ τὸ σπήλαιον…»
Αυτό το σπήλαιο με πολύ διάθεση και μεράκι στελέχη, νέοι και νέες της ενορίας του Αγίου Γεωργίου προσπάθησαν να το αποτυπώσουν και να δημιουργήσουν μια πρωτότυπη φάτνη στον εξώστη του πνευματικού κέντρου. Σπήλαιο, βράχια, βυζαντινές παραστάσεις, ζώα, άχυρα δημιουργούν μία εικόνα τρισδιάστατη με σκοπό να μεταφέρει τον κάθε ένα από εμάς στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Στο σπήλαιο, για το οποίο με γλαφυρότητα και ταπείνωση έγραφε ο Κωστής Παλαμάς: «Νά ᾿μουν του στάβλου εν’ άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι, την ώρα π’ άνοιγε ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι!»
Η φάτνη είναι επισκέψιμη για το κοινό καθημερινά 18:00 – 21:00 ή και διαφορετικές ώρες κατόπιν συνεννοήσεως. Είναι όλοι προσκεκλημένοι.
Για την κατασκευή της φάτνης συνεργάστηκαν οι καθηγητές των καλλιτεχνικών δράσεων του πνευματικού κέντρου της ενορίας: Μωυσιάδου Δήμητρα, Ιντζέ Ζωή, Θεσσαλονικιού Μαρία, όπως και οι: Αντώνοβα Τάμτα, Κουρτελής Δημήτρης και Τσολάκογλου Γιώργος.
