Η ομιλία άρχισε με αναφορά στην έννοια και το περιεχόμενο των Κατηχητικών Συνάξεων και με ιστορική αναδρομή της παρουσίας τους στην Εκκλησία. Στην συνέχεια παρουσιάστηκαν οι διάφορες μορφές ωφέλειας που προκύπτουν από τις Συνάξεις αυτές, όπως η γνώση της Ορθοδόξου πίστεως, η καθοδήγηση και η παρακίνηση στην πνευματική ζωή, η βεβαίωση, η στήριξη και η ασφάλεια αυτών που ήδη κάνουν πνευματικό αγώνα, η ενίσχυση και η παρηγοριά στις δοκιμασίες της ζωής, η αποφόρτιση από το άγχος της καθημερινότητας και η εσωτερική ανάπαυση, η ψυχική αναψυχή αλλά και η πνευματική ηδονή από την ενασχόληση με τον λόγο του Θεού, η μετάδοση της θείας χάριτος, η μετάνοια, η αδελφοσύνη και η πνευματική στήριξη από την σύνδεση μεταξύ των κατηχουμένων, η σύνδεση με τους κατηχητές και η ανιδιοτελής προσωπική σχέση με τους κατηχουμένους, η σύνδεση με την ενορία και η αίσθηση ένταξης και προσφοράς, η έμπνευση της αγάπης προς τον Θεό και τον συνάνθρωπο και τελικά η σωτηρία, αφού κανείς δεν μπορεί να πιστέψει στον Θεό και να αγωνιστεί για την σωτηρία του, χωρίς να διδαχθεί από κάποιον άλλον για την πίστη. Τονίστηκε επίσης ότι οι κληρικοί, οι κατηχητές και τα άλλα στελέχη της Εκκλησίας στην πλειοψηφία τους αποτελούν καρπό του κατηχητικού έργου της Εκκλησίας.
Στο τρίτο μέρος της ομιλίας παρουσιάστηκαν οι προϋποθέσεις -από την πλευρά των υπευθύνων της κατήχησης- για την εκδήλωση και την μεγιστοποίηση της ωφέλειας των Συνάξεων, όπως ο ζήλος για θέλημα του Θεού και η τήρηση των εντολών Του με επίκεντρο την εντολή της αγάπης, η οποία θα πρέπει να κυριαρχεί στις σχέσεις όλων όσων διακονούν το έργο της Εκκλησίας, η αισιοδοξία, η επιμονή ακόμη και στις αποτυχίες και όχι η απογοήτευση και η παραίτηση, η έλλειψη ανθρωπαρέσκειας και ιδιαίτερης προτίμησης απέναντι στους κατηχουμένους, η ελπίδα της θείας μισθαποδοσίας αλλά και η αίσθηση της μεγάλης ευθύνης για την αδιάλειπτη μετάδοση του λόγου του Θεού.
Εν τέλει, η διακονία των Κατηχητικών Συνάξεων αποτελεί την διαιώνιση του έργου του Χριστού, όπως ο Ίδιος διακήρυξε: Η αναγγελία του ευαγγελίου στους φτωχούς, η θεραπεία των ψυχικά συντετριμμένων, το κήρυγμα της απελευθέρωσης των αιχμαλώτων και του φωτισμού των τυφλών, η άφεση για τους συντετριμμένους, το μήνυμα ότι έφθασε η ώρα της σωτηρίας (Βλ. Λκ. 4,18-21).
Μετά την εισήγηση ακολούθησε συζήτηση. Τον Σεβ. Μητροπολίτη Εδέσσης, κ. Ιωήλ, εκπροσώπησε ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ι. Μητροπόλεως, Πρωτοπρ. Γεώργιος Ζουμής, ενώ οδηγίες για το νέο κατηχητικό έτος δόθηκαν από τον Αρχιμ. Παντελεήμονα Καραλάζο, υπεύθυνο Νεότητος της Ι. Μητροπόλεως.